We schrijven eind maart 2021... Dat ik steeds meer op zoek ga naar andere uitdagingen is duidelijk. Nu het niet meer sneller kan, moet het maar anders... Met deze gedachte paste mijn bezoek aan Bois Des Rêves daar perfect in. We tekenden present met een deel van de teamleden van Team Bikesensation. Welgeteld 1uur kon ik genieten van mijn Cube Stereo 120 en de uitdagende Enduro-lijnen, tot ik zwaar overkop ging. Gevolg een zwaar gehavende linker schouder en een bezoek aan het ziekenhuis met als diagnose een zware contusie. Wekenlang heb ik gesukkeld met de blessure en nu pas ben ik quasi pijnvrij. Volgende zaterdag (26 juni) staat mijn eerste enduro clinic met MTB clinics op het programma, dit met Cube Stereo 150. Een nieuwe stap in mijn Enduro avontuur.
0 Comments
Op 6 december werd de Kerstrit van In het Wiel van Het Ventiel voorgesteld door onze peter Yves Lampaert, op zijn eigenste manier... Om de winter en de feestdagen sportief te overbruggen bieden we 2 parcoursen aan. Voor elk wat wils. De rit van 76 km loodst je over kasseien, molshopen en leuke slingerende wegen met als hoogtepunt de beklimming van de Mont St-Aubert in Doornik. Goed voor zo’n 500 hoogtemeters...ideaal als wintertraining. De korte rit van 33 km doet de omstreken van Kortrijk aan. Mooie landelijke wegen met de nodige afwisseling, gaande van de Leie, het Preshoekbos tot de Sjouwer in Aalbeke. Een echte aanrader... De gpx’en zijn te downloaden via de website: www.inhetwielvanhetventiel.com Enjoy your ride! Ik ga week 6 in na mijn meniscusoperatie.
In een vorige blog had ik geschreven dat ik al een tijdje in de lappenmand lag met een kapotte dubbeldikke knie. Het verdict was een meniscusoperatie aan de rechter knie. Op woensdag 12 augustus was de operatie gepland. Om 6u15 stond ik nuchter aan de ingang van het ziekenhuis met een mondmasker, wachtend tot de deuren werden geopend. Ik was niet alleen. Eens de deuren open, ging ik richting het onthaal om me te registreren. Zodra ik de administratieve mallemolen doorlopen had, begaf ik me richting de dagkliniek waar de pre-operatieve voorbereiding geschiedde. Toen was het nog even wachten tot ik aan de beurt was. Om 7u30 werd ik naar de operatiezaal gebracht. Daar aangekomen kon ik samen met de chirurg en de anesthesist een laatste keer overleggen over het type verdoving. Ik koos voor een epidurale verdoving en niet een algemene. Het voordeel van de epidurale verdoving is dat je de operatie live op een scherm kunt volgen en dat je post-operatief veel minder pijn hebt. Na de nodige voorbereiding ging de chirurg van start met de kijkoperatie. Met een cameraatje verkende hij mijn de knie. ‘Eens checken hoe het met de knie is gesteld is’, stelde hij. Ik kon alles live mee volgen. Ik kon duidelijk de scheur en de flap zien die moest verwijderd worden. Het kraakbeen was gelukkig niet aangetast. Enkel vertoonde de knie een serieuze ontsteking als gevolg van een overbelasting. Dit zou me wel eens parten kunnen spelen bij de revalidatie. In een wip werd de flap en het kapotte weefsel deskundig verwijderd. Enkel nog twee hechtingen en de kous was af. ‘En nu wachten tot de benen wakker worden’, dacht ik bij mezelf. Het zou een uurtje duren. Toen na een uur er nog geen leven in mijn benen was, was ik iets minder gerust. Wat als... maar na 2 uur ontwaakten de benen. Ik haalde opgelucht adem. De eerste stap richting herstel was gezet. De eerste 5 dagen nam ik platte rust. Zoveel mogelijk ijs leggen en de knie ontlasten. Op dag 6 ging mijn eerste kinésessie door na een eerste dag werken. De volgende dagen werden gevuld met werken, krachttrainingen, fietsen op de rollen, mobilisatie van de knie en de patella en ontstekingsremmers slikken tot de 15de dag. Alles liep perfect op schema, zelfs wat voor schema. Na twee weken verwijderde ik zelf de hechtingen. Alles zag er pico bello uit. Op de 15de dag deed ik mijn eerste loopoefeningen op de trampoline bij SQUADT (de kinépraktijk). Kwam het door de oefeningen of het stoppen van de ontstekingsremmers, maar vanaf dan had ik steeds meer last van kniepijn. Dit vooral bij impact en wanneer ik na zitten terug op gang moest komen. Daarom werden de loopoefeningen per direct stopgezet. De focus lag vanaf dan enkel nog op kracht zonder impact en mobilisatie van de knie. Op het einde van de 5de week kon ik mijn eerste loopoefeningen heel voorzichtig hervatten, niettegenstaande de pijn in de knie nog altijd aanwezig is. Het plooien en strekken van knie lukt quasi als voorheen. De prognose voor de operatie was dat ik na 6 weken weer normaal kon sporten en de looptrainingen zou kunnen hervatten. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat van lopen nog geen sprake zal zijn, maar ik hoop wel na de 6de week aan 80-90% van mijn mogelijkheden te kunnen fietsen. Dat de revalidatie niet loopt zoals gehoopt zal ook wel te maken hebben met de overbelasting voor de operatie... Indien binnen de 10 dagen de pijn niet weg is, volgt een echografie. Toch voel ik beterschap en dat sterkt me. Deze spreuk hangt nu boven mijn bed: ‘no pain, no gain’... C U later! Op 13 september ging de halve triathlon van Menen door. Voor Frederik Van Lierde zijn laatste wedstrijd. Dit kon en wilde ik voor geen geld missen. Fré was op en top present en wist in zijn Menen zijn 23 jaar lange carrière in stijl af te ronden. Met kleppers als Pieter Heemeryck, Bart Arnouts, Kenneth Vandendriessche, Bert Jammaer en nog vele anderen was dit een afscheid op hoog niveau. Frederik mocht zijn laatste wedstrijd winnend afsluiten onder de goedkeurende ogen van Pieter, Bart en de vele supporters. Deze overwinning kon je beschouwen als een life achievement award. Gewoon kippevel! Check de beelden zoals ik die dag heb beleefd! Hieronder vind je een kort beeldverslag van het herstel van mijn meniscusoperatie van de dag van operatie tot aan de 14de dag na operatie. Mijn eerste keer op een pumptrack. Smaakt wel naar meer. Nu nog enkel op zoek gaan naar pumptracks in mijn buurt... Terwijl ik verder revalideer van mijn meniscusoperatie hou ik me nu wat bezig met het in elkaar flansen van beeldmateriaal. Hier het tweede deel van mijn eerste urban rit met de GoPro in Kortrijk. Leuk weetje, de muziek is van de band WORD die ik samen met mijn broer oprichtte en waar we begin de jaren 90 Vlaanderen mee rondtoerden. Hieronder vind je een impressie van een 4 daagse MTB reis in Le Morvan (Fr). Enjoy it! Nu ik door een knieoperatie niet meer aan sporten toekom heb ik tijd om wat beeldmateriaal in elkaar te flensen. Leuk weetje: de muziek is van Trancejazztical waar ik meer dan 20 jaar geleden deel van uit maakte... |
Archieven
January 2023
Categorieën |