Eén dag na de feiten zit ik met kapotte benen en een voldaan gevoel na te genieten van mijn eerste meerdaagse MTB race die ik met succes wist af te ronden. De BeMC 2019. Jawel, de wedstrijd die Mathieu Vanderpoel als voorbereiding meepikt richting de wereldbeker XC MTB in Albstadt.
Vorig jaar, exact dag op dag, waagde ik me voor het eerst, tijdens de LCMT, aan zo een avontuur. Het werd een afgang van formaat. Door een enkelblessure, een zware griep en een hamstringblessure kon ik toen niet de gewenste basis leggen. Met als toetje een maagdarminfectie de dag voor de LCMT, stapte ik na 1 dag al uit de wedstrijd. Ik had toen ook al ervaren dat het marathonwerk niet voor mij is weggelegd. ‘Nooit meer’ had ik toen gezegd! Never say never... Toen ik mijn wedstrijdplanning opmaakte, kruiste ik de BeMC aan als voorbereiding op de MTB meerdaagse in de Drôme (Fr), beter gekend als ‘Les Chemins du Soleil’. Bram Huysentruyt en Dirk Baert zeiden me toen: ‘Jan, als je de BeMC overleeft zal Les Chemins du Soleil’ ook wel lukken. Wie ben ik om tegen dit advies in te gaan... Enig probleem was het BK Duathlon lange afstand in Geluwe dat de zondag voor de BeMC plaats vond. Een bronzen plak was haalbaar. Maar kon ik dan wel tijdig herstellen voor de BeMC die de donderdag volgend op het BK van start ging? Tot 1 week voor het BK zag ik dit haalbaar, maar dan kwam het besef dat dit gekkenwerk is. Ik nam de beslissing om het BK te laten schieten. Na 1 x goud, 1 x zilver en 4 bronzen plakken op verschillende BK’s duathlon, zou een 5de bronzen plak het verschil niet meer maken, dacht ik. Echter een BeMC finishen had ik nog nooit eerder gedaan. Dat de BeMC niet zomaar een mountainbike meerdaagse is, werd direct duidelijk als ik de website en de deelnemerslijst nader bestudeerde. Het is een UCI wedstrijd. Ja inderdaad, voor de grote beren. En dat het UCI is, zag je ook aan het deelnemersveld. In de categorie H50 stonden 50 deelnemers aan de start uit maar liefst 10 verschillende landen. Ja, zelfs een Braziliaan had de weg naar La Roche gevonden. Donderdag 9 mei: Proloog BeMC in La Roche-en-Ardenne. Door de drukke agenda op het werk, sta ik absoluut niet fris aan de start. Mentaal wat leeg en de conditie is ook dat niet meer. Om 16:00 moet ik starten in een tweede wave. In het centrum van La Roche krijgen we direct een stevige klim geserveerd om eens aan het kerkhof de bossen in te duiken. Symbolischer kan niet. Aan het kerkhof kom ik halfdood boven. De dood of de gladiolen... het wordt er iets tussenin. Ik kan niet voluit gaan en rij dan maar de proloog zo snel ik kan zonder echt te forceren. Na een klein uur finish ik als 19de H50 op 50 inschrijvingen. Ik ben hier best tevreden mee. Doel is finishen en een top20 plaats halen in het algemeen klassement. Maar het echte werk begint pas morgen. Vrijdag 10 mei: 1ste rit BeMC 81km en 2300 HM Een eerste test, om te zien hoe we de volgende dagen zullen verteren. Ik kreeg van Dirk en Bram als tip: doseren, doseren, doseren... Alsook de eerst dag verbranden velen zich. Ik ben gewaarschuwd. Een spelbreker voor mij is het weer. Gelukkig wordt het een droge dag met een maximum temperatuur van 14 graden. Ideaal weer. Om 10 uur starten we vanuit het centrum. Direct krijgen we een lange klim voorgeschoteld. Ik word langs alle kanten ingehaald. Ik blijf rustig en leg me zelf op om vandaag alles op reserve af te werken, voor zover dit wel kan... Een plaats telt niet, gewoon finishen. Na 2:20 krijg ik uit het niets een kramp in mijn linker dij. Damn, dat belooft niet veel goeds. Ik wandel de kramp eruit, en kan weer verder. Ik eet en drink continu. Na 4 uur wedstrijd loopt het niet meer zoals ik wens. Ik blijf doseren maar heb duidelijk tempoverval. Maar geen nood, finishen zal wel lukken. Ik blijf rijden en kom zo als 23ste H50 over de meet. Moe maar zeker niet kapot. Zaterdag 11 mei: 2de rit BeMC: 82 km en 2400HM Regen, regen en nog eens regen... bij een maximum temperatuur van 11graden. Dit staat voor mij gelijk aan een DNF. Maar een goede voorbereiding kan veel opvangen. Zo had ik rekening gehouden met een dergelijk scenario en had ik mij een Endura MT500 overall aangekocht. Een waterdichte overall die vooral enduro rijders gebruiken. Aero is het niet... Ik had heel wat bekijks en kreeg ook de nodige opmerkingen. Om 10:00 gaan we van start voor uren regen en modder trotseren. Vandaag rij ik terug zoals de dag voorheen. Steeds met de handrem op om zeker niet tegen krampen aan te lopen. Net als gisteren, wordt het voor mij moeilijk eens ik de 4u voorbij ben. Ik blijf gewoon tempo maken. Op het einde maak ik er nog een wedstrijdje van en in de laatste bocht richting finishboog ga ik zwaar onderuit met een gescheurde overall, geschaafde elleboog en heup als gevolg. Zot doen, doet zeer... Ik word 13de bij de H50. Ik ben super tevreden. De kans dat ik de BeMC zal beëindigen is heel groot! Zondag 12 mei: 3de rit BeMC 62 km en 2200HM Geen regen vandaag en maximum 12 graden. Ideaal. De voorbereiding loopt wat in het honderd. Ik geraak niet op gang. Ook wanneer de wedstrijd start, loopt het voor geen meter. Maar na een uur kom ik er door en kan ik steeds meer terrein goed maken. Ik kan blijven rijden. Het voelt goed aan. Mijn beste dag! Het feit dat ik niet boven de 4u moet rijden verklaart veel. Ik finish deze rit als 16de H50. Voldaan, met wat overschot en zeker niet compleet leeg! In het algemeen klassement levert het me een 11de plaats op bij de H50. Mission accomplished. Les Chemins du Soleil, here i come!!
0 Comments
|
AuteurJan Goddaer AKA Godi. Archieven
December 2022
Categorieën |