We keren met de teletijdmachine van professor Barabas 372 dagen terug in de tijd, en staan op 23 september 2017 voor het eerst aan de start van een crossduathlon in het zand, de Sandman Race in De Panne. En dat ook voor het eerst onder de vlag van Team Bikesensation. De stralende zon, de zeebries en het zeegeruis zorgden voor een echt vakantiegevoel en een uniek kader voor deze wedstrijd. Als ik toen ook nog eens mocht zegevieren, was ik direct verkocht aan deze wedstrijd.
Vandaag een jaar later, sta ik er opnieuw. Deze wil ik voor geen geld missen. En hoe ze het doen is me een raadsel maar ook vandaag is het terug een stralende dag in de Panne! Na de gebruikelijke verkenning maak ik me klaar voor de wedstrijd, begeef me richting wisselzone en ga wat loslopen. Ik raak aan de praat met een van de deelnemers. En niet zomaar iemand blijkt. Marnix Goegebeur, ondertussen 56 jaar, was een echte topatleet en schitterde op de marathon met een besttijd van 2u13. Een heel aimabele persoon. De vliegt voorbij en al snel wordt de wedstrijd in gang geschoten. Mijn doel is winst bij de H40. Ik start vrij rustig en loop aanvankelijk rond de 15de plaats op 25 deelnemers. Al snel maak ik enkele plaatsen goed. Ik taxeer de concurrenten en zie niet direct een veteraan. Tot ik op het einde van de eerste run van 2,5 km word voorbij gezoefd door een veteraan. Ik kan amper aanpikken. Dat wordt ‘arbeiten’. Ik wissel als 5de en 2de H40. Op de MTB moet het dan maar gebeuren, want als loper voel ik me toch de mindere van de eerste H40, een zekere Patrick Verstraete. Ik wissel vlot als 4de en kan al een verschil maken met Patrick. Ik rij tot bij Gianni Vanhooren en de verstandhouding is direct top. Elk om beurt draaien we de gaskraan open. Het verschil wordt groter al komt Lieven Van Bever, ook een veteraan, toch opzetten. Dus blijven gaan! Ik maak bij het ingaan van de tweede ronde wat stuurfouten waardoor ik steeds op achtervolgen ben aangewezen. Ik wissel als 4de overall en 1ste H40. Na de wissel kan ik snel naar Gianni lopen. Nog eens handjes schudden en dan elk zijn tempo. Ik neem steeds meer afstand. Wanneer we richting de Romeinse vlakte lopen stuurt een seingever me een andere kant op. Verward stop ik. Dit klopt niet. Ik loop toch richting de Romeinse vlakte, zoals in de briefing werd vermeld. Ik verlies kostbare tijd en moet opnieuw mijn voorsprong uitdiepen. In de duinen is het harken. Toch kan ik op Gianni uitlopen. Eens uit de Romeinse vlakte consolideer ik. Mijn derde plaats is binnen en de winst bij de H40 een feit. Ik nader de finishboog en word als winnaar aangekondigd door Hans Cleemput, de speaker van dienst! Hoe kan dit? Blijkbaar hebben de nummers 1 en 2 het parcours niet gevolgd en zijn ze gediskwalificeerd. Dat is balen voor hen. Maar zoals het reglement het zegt, dient de atleet zelf het parcours te verkennen en is hij zelf verantwoordelijk bij verkeerd lopen. Hier een les: by failing to prepare, you’re preparing to fail... Dus totaal onverwacht opnieuw zoals vorig jaar feest: 1ste overall en 1ste H40!
1 Comment
|
AuteurJan Goddaer AKA Godi. Archieven
December 2022
Categorieën |