Niki mè zin oudmanhuisZondag laatstleden stond de 4h VTT Endurance de la Mazerine in Rixensart op het programma. Rixensart ligt nabij Genval en behoort tot de Brabantse Ardennen. De race vond plaats in een stadspark op een 3,5 km lang parcours gespijsd met singletracks, de nodige hoogtemeters en enkele technische bochten. Kortom mountainbike waardig. Al deze ingrediënten, samen met het stralende weer, voorspelden een topdag!
Gezien het tijdstip van het jaar wou ik niet solo rijden en stelde ik de vraag om met Team Bikesensation present te tekenen. Met Niki en Dirk vormden we een team om 4u lang te knallen. Al zijn we niet meer van de jongsten, we zouden onze huid duur verkopen! Tijdens de verkenning en opwarming werden de plannen gesmeed, afspraken gemaakt en wissels ingeoefend. Ondertussen zagen we de andere ploegen opwarmen. Hier waren geen pannenkoeken!!! Het niveau is merkelijk hoger dan de andere endurance races die ik eerder dit jaar deed. Opnieuw is de sfeer top. Dit zijn evenementen waar iedereen een plaats heeft. Jong of oud, geoefend of niet-geoefend, competitief of recreatief, het maakt niks uit. Niki en ‘zin oudmanhuis’, zijnde Dirk en ikzelf, waren er klaar voor. De race zelf: Om 11:15 staan 105 deelnemers aan de start, waarvan 51 herenteams. De wedstrijd wordt op gang geschoten en Niki is onze startrijder. Dirk en ik positioneren ons als supporter een 500m na de start en zien Niki als 7de voorbijrazen. Dirk neemt plaats in de wisselzone. We zouden telkens om de ronde wisselen. Niki wisselt als 10de overall. Dirk neemt de fakkel over. Wat me opvalt is dat zowel Niki als Dirk serieus getekend hun eerste ronde afwerken. Dit wordt afzien. Zelf start ik vollen bak. Het is een maximale inspanning, 10 minuten lang. Ik geef me volledig. Ik rij me pleuris. Wat is dat?! Dit wordt een goede intervaltraining, vandaag!!! Zo gaat dit ronde na ronde verder. Al snel hebben we geen zicht meer op de posities, maar blijven we knallen, 4 uur lang. Uiteindelijk finishen we met verzuurde benen op een 11de plaats overall en een 8ste plaats bij de herenteams. Niet slecht voor een ‘oudmanhuis’, denk ik dan.
0 Comments
Zegerscappel is een klein dorp nabij Cassel, net over de Belgische grens in Frans-Vlaanderen. Maar net zo klein als het dorp is, zo groot is de opkomst voor de Crossduathlon du Haricot in Zegerscappel. Met 447 deelnemers staan we aan de start. Dit kan tellen!! Een duathlon voor iedereen.
Het parcours is vlak en hoofdzakelijk on-road. Toch kan dit de pret niet bederven. De wind zal hier de belangrijkste scherprechter worden. Ook geluk dat de aangekondigde regen uitblijft, waardoor dit al op voorhand een geslaagde dag wordt. Samen met Dirk Baert, teambaas van Bikesensation, staan we aan de start. Het wordt drummen door de ongeziene hoge opkomst. Eens gestart moet ik vooral inhalen. Ik loop op mijn niveau, wel een 10-tal seconden per kilometer trager dan voor mijn enkelblessure. Maar het zij zo. Ik kan comfortabel lopen en wissel als 21ste inclusief duo’s. Een vlotte wissel volgt. Ik spring de MTB op. Al snel voel ik dat het harken wordt. Het ontbreekt me aan kracht. Ik word bijgehaald door een groepje maar moet al snel lossen. Elke versnelling is er teveel aan. Ik blijf tjolen en tel de km’s af. Toch wissel ik als 20ste overall, inclusief duo’s, en 5de H40. In de slotrun loop ik naar mijn doen nog sterk. Het levert me een 18de plaats op 447 en een 5de H40 op 168, op 15sec van het podium, op. Moegestreden kijk ik tevreden terug op deze wedstrijd. Meer zat er vandaag niet in. Dirk eindigde als 10de H40 en schitterde op de MTB. Heel sterke prestatie! |
AuteurJan Goddaer AKA Godi. Archieven
December 2022
Categorieën |