Crosstriathlon Couvin
Zaterdag 23 juni stond de crosstriathlon van Couvin op het programma, ook wel Sharks Terra genaamd. Een heel mooie wedstrijd op een toplocatie! Een echte aanrader. Vorige jaar was ik hier voor het eerst aan de start. De wedstrijd duurde toen echter iets meer dan 10 minuten. Een zwembeurt, wissel en welgeteld 1km op de MTB, omdat mijn schijfrem compleet loskwam, waren mijn deel. Dit jaar wou ik niks aan het toeval overlaten zodat de kans op mechanische pech tot een minimum zou herleid worden. Daarom maakte ik vrijdag, de dag voor de wedstrijd, een pitstop bij Dirk Baert van Bikesensation Beernem. De NinerRKT9 werd getuned en was klaar om de volgende dag gegeseld te worden. Of beter zelfs, voor de haaien gegooid te worden. Super om van deze ondersteuning te kunnen genieten. Ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen! Zaterdag 16:30, het moment dat het startschot zou afgaan. Na een verkenning op de MTB, de inschrijving en de installatie van het materiaal in de wisselzone was het tijd om de wetsuit aan te trekken en het koude water te trotseren in het meer. Snel wat acclimatiseren en opwarmen alvorens van start te gaan voor 500m zwemmen, 20km MTB’en en 6,4km trailrun. Uit de verkenning bleek dat het vennijn in de staart zat. De trailrun is moordend door zijn steile beklimming en afdaling die je tweemaal moest trotseren of beter gezegd ondergaan. Bang! We zijn weg voor 500 meter zwemmen. Het gebruikelijke trekken, duwen nemen we erbij en na enkele tientallen meters kan ik toch comfortabel zwemmen. Ik neem waarschijnlijk niet de kortste weg maar ondervind weinig hinder tot we aan de boeien komen na de helft van de wedstrijd. Dan wordt het moeilijk zwemmen, terug weer met het nodige trekken en duwen. Ik onderga en incasseer. Ik heb geen notie van mijn prestatie. Achteraf zie ik dat ik pas als 69ste op 131 haaien het zwemmen afwerk. Eens aan land, weg van de haaien, zou het gebeuren. Met de Rocket9 zou ik knallen. Echter loopt het van geen meter. Het is wroeten. Ik haal in maar niet zoals ik zelf hoopte. De fietsbenen heb ik duidelijk thuisgelaten. Ik kom als 26ste de wisselzone binnen en verlaat deze als 27ste voor mijn trailrun. Ik start heel voorzichtig om zeker geen blessure op te lopen. Toch loop ik sneller dan enkele atleten die net voor mij de wisselzone hadden verlaten. Bij de eerste passage op de steile beklimming blijf ik lopen terwijl het gros wandelt. Zo haal ik direct enkele concurrenten in en dat geeft me enigszins vleugels. Ik kan mijn tempo aanhouden tot de tweede passage van de steile beklimming. Ik was net in het spoor van Carl Salomez gekomen. Hij stapt. Ik stap in zijn zog. Zodra het wat vlakker wordt loop ik opnieuw en kan ik opnieuw een mooi tempo aanhouden. Bregt Van Nieuwenhuyse komt in het vizier. Maar dan stokt het wat en blijf ik hangen. Ik finish als 20ste en 5de H40. Geen topprestatie, maar hier moet ik gewoon tevreden mee zijn. Belangrijkste is dat ik zonder grote ongemakken of blessure deze wedstrijd heb afgewerkt. De haaien kregen me niet klein! Op naar de volgende !
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurJan Goddaer AKA Godi. Archieven
December 2022
Categorieën |